भक्तीचें तें ज्ञान वाचे नारायण – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ४२५
भक्तीचें तें ज्ञान वाचे नारायण ।
दया ते संपूर्ण सर्वांभूतीं ॥१॥
ज्ञान नारायण ध्यान नारायण ।
वाचे नारायण सर्वकाळ ॥२॥
संसारग्रामीं नाम हेंचि साठा ।
पावाल वैकुंठा नामें एकें ॥३॥
गोविंद गोपाळ वाचेसी निखळ ।
पद पावाल अढळ अच्युताचें ॥४॥
नामेंचि तरले शुकादिक दादुले ।
जडजीव उध्दरले । कलियुगी ॥५॥
स्मरण करीता वाल्मीक वैखरी ।
वारुळा भीतरीं रामराम ॥६॥
सर्वांमाजी श्रेष्ठ पुण्यभूमि वैकुंठ ।
विठ्ठल मूळपीठ जगदोध्दार ॥७॥
निवृत्ति निरोपण ज्ञानदेवा ध्यान ।
सर्वत्र नारायण एकरुप ॥८॥
अर्थ:-
सर्वाभूती दया ठेऊन नारायण नाम वाचेने उच्चारले तर भक्तीचे ज्ञान होते. जो सतत नारायणनाम मुखाने उच्चारतो त्याचे ज्ञान व ध्यान नारायण होते. संसाराच्या गांवात नाम हाच ठेवा असुन त्यामुळे वैकुंठ प्राप्त होते. गोविंद गोपाळ ही नामे वाचेला सुलभ असुन त्यामुळे अच्युताच्या अढळ स्थानापर्यंत पोहचता येते. ह्याच नामामुळे शुकादिकांसारखे महात्मे तरले त्यामुळे अनेक जडजींवांचा कलीयुगात उध्दार झाला. त्याच नामाचे स्मरण करता करता वाल्मिकी भोवती वारुळ तयार झाले तरी आतुन तो रामनामाचे उच्चारण करत राहिला. तेच नाम सर्वामाजी श्रेष्ट असलेले भु वैकुंठ म्हणजे पंढरीत विठ्ठल मुळपीठ स्वरुपात जगदोध्दारासाठी उभे आहे. असे सर्वत्र एकरुप असलेल्या नारायणनामाचे निरुपण श्रीगुरु निवृत्तीनी केले असे माऊली सांगतात.
भक्तीचें तें ज्ञान वाचे नारायण – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ४२५
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
