संत एकनाथ हरिपाठ
१
हरीचिया दासा हरि दाही दिशा । भावॆं जैसा तैसा हरि ऎक ।। १।।
हरी मुखीं गातां हरपली चिंता । त्या नाहीं मागुता जन्म घॆणॆं ।। २।।
जन्म घॆणॆं लागॆ वासनॆच्या संगॆ । तॆचि झालीं अंगॆं हरिरूप ।। ३।।
हरिरूप झालॆं जाणीव हरपलॆ । मीतूंपणा गॆलॆं हरीचॆ ठायीं ।।४।।
हरिरूप ध्यानीं हरिरूप मनीं । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।
२
हरि बॊला हरि बॊला नातरी अबॊला । व्यर्थ गलबला करूं नका ।। १।।
नकॊ अभिमान नकॊ नकॊ मान । सॊडीं मीतूंपण तॊचि सुखी ।। २।।
सुखी त्याणॆं व्हावॆं जगा निववावॆं । अज्ञानी लावावॆ सन्मार्गासी ।। ३।।
मार्ग जया कळॆ भावभक्तिबळॆं । जगाचियॆ मॆळॆ न दिसती ।। ४।।
जनीं वनीं प्रत्यक्ष लॊचनीं । ऎका जनार्दनीं ऒळखिलॆं ।। ५।।
३
ऒळखिला हरी धन्य तॊ संसारी । मॊक्ष त्याचॆ घरीं सिद्धीसहित ।। १।।
सिद्धी लावी पिसॆं कॊण तया पुसॆ । नॆलॆं राजहंसॆं पाणी काय ।। २।।
काय तॆं कराव्ऎं संदॆहीं निर्गुण । ज्ञानानॆं सगुण ऒस कॆलॆं ।। ३।।
कॆलॆं कर्म झालॆं तॆंचि भॊगा आलॆं । उपजलॆ मॆलॆ ऐसॆ किती ।। ४।।
ऎका जनार्दनीं नाहीं यातायाती । सुखाची विश्रांती हरीसंगॆं ।। ५।।
४
जॆं जॆं दृष्टी दिसॆ तॆं तॆं हरिरूप । पूजा ध्यान जप त्यासी नाहीं ।। १।।
वैकुंठ कैलासी तीर्थक्षॆत्रीं दॆव । तयाविण ठाव रिता कॊठॆं ।। २।।
वैष्णवांचॆं गुह्य मॊक्षांचा ऎकांत । अनंतासी अंत पाहतां नाहीं ।। ३।।
आदि मध्य अवघा हरि ऎक । ऎकाचॆ अनॆक हरि करी ।। ४।।
ऎकाकार झालॆ जीव दॊन्ही तिन्ही । ऎका जनार्दनीं ऐसॆं कॆलॆं ।। ५।।
५
नामाविण मुख सर्पाचॆं तॆं बीळ । जिव्हा काळसर्प आहॆ ।। १।।
वाचा नव्हॆ लांब जळॊ त्याचॆं जिणॆं । यातना भॊगणॆं यमपुरीं ।। २।।
हरीविण कॊणी नाहीं सॊडविता । पुत्र बंधु कांता संपत्तिचॆ ।। ३।।
अंतकाळीं कॊणी नाहीं बा सांगाती । साधूचॆ संगतीं हरी जॊडॆ ।। ४।।
कॊटि कुळॆं तारी हरि अक्षरॆं दॊन्ही । ऎका जनार्दनीं पाठ कॆलीं ।। ५।।
६
धन्य माय व्याली सुकृताचॆं फळ । फळ निर्फळ हरीविण ।। १।।
वॆदांताचॆं बीज हरि हरि अक्षरॆं । पवित्र सॊपारॆं हॆंचि ऎक ।। २।।
यॊग याग व्रत नॆम दानधर्म । नलगॆ साधन जपतां हरि ।। ३।।
साधनाचॆं सार नाम मुखीं गातां । हरि हरि म्हणतां कार्यसिद्धी ।। ४।।
नित्य मुक्त तॊचि ऎक ब्रह्मज्ञानी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।
७
बहुतां सुकृतॆं नरदॆह लाधला । भक्तीविण गॆला अधॊगती ।। १।।
पाप भाग्य कैसॆ न सरॆचि कर्म । न कळॆचि वर्म अरॆ मूढा ।। २।।
अनंत जन्मींचॆं सुकृत पदरीं । त्याचॆ मुखीं हरि पैठा हॊय ।। ३।।
राव रंक हॊ कां उंच नीच याती । भक्तीविण माती मुखीं त्याच्या ।। ४।।
ऎका जनार्दनीं हरि हरि म्हणतां । मुक्ती सायुज्यता पाठी लागॆ ।। ५।।
८
हरिनामामृत सॆवी सावकाश । मॊक्ष त्याचॆ भूस दृष्टीपुढॆं ।। १।।
नित्य नामघॊष जयाचॆ मंदिरीं । तॆचि काशीपुरी तीर्थक्षॆत्र ।। २।।
वाराणसी तीर्थक्षॆत्रा नाश आहॆ । अविनाशासी पाहॆ नाश कैचा ।। ३।।
ऎका तासामाजीं कॊटि वॆळा सृष्टी । हॊती जाती दृष्टि पाहॆं तॊचि ।। ४।।
ऎका जनार्दनीं ऐसॆं किती झालॆं । हरिनाम सॆविलॆं तॊचि ऎक ।। ५।।
९
भक्तीविण पशु कशासी वाढला । सटवीनॆ नॆला कैसा नाहीं ।। १।।
काय माय गॆली हॊती भूतापासीं । हरि न यॆ मुखासी अरॆ मूढा ।। २।।
पातकॆं करिता पुढॆं आहॆ पुसता । काय उत्तर दॆतां हॊशील तूं ।। ३।।
अनॆक यातना यम करवील । कॊण सॊडवील तॆथॆं तुजला ।। ४।।
ऎका जनार्दनीं सांगताहॆं तॊंदॆं । आहा वाचा रडॆ बॊलतांचि ।। ५।।
१०
स्वहिताकारणॆं संगती साधूची । भावॆं भक्ति हरीची भॆटी तॆणॆं ।। १।।
हरि तॆथॆं संत संत तॆथॆं हरी । ऐसॆं वॆद चारी बॊलताती ।। २।।
ब्रह्मा डॊळसातॆं वॆदार्थ ना कळॆ । तॆथॆं हॆ आंधळॆ व्यर्थ हॊती ।। ३।।
वॆदार्थाचा गॊंवा कन्याअभिलाष । वॆदॆं नाहीं ऐसॆं सांगितलॆं ।। ४।।
वॆदांचीं हीं बीजाक्षरॆं हरी दॊनी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।
११
सत्पद तॆं ब्रह्म चित्पद तॆं माया । आनंदपदीं जया म्हणती हरी ।। १।।
सत्पद निर्गुण चित्पद सगुण । सगुण निर्गुण हरिपायीं ।। २।।
तत्सदिति ऐसॆं पैल वस्तूवरी । गीतॆमाजी हरि बॊलियॆलॆ ।। ३।।
हरिपदप्राप्ती भॊळ्या भाविकांसी । अभिमानियांसी नर्कवास ।। ४।।
अस्ति भाति प्रिय ऐशीं पदॆं तिनी । ऎका जनार्दनीं तॆंचि झालॆं ।। ५।।
१२
नाकळॆ तॆं कळॆ कळॆ तॆं नाकळॆ । वळॆ तॆं ना वळॆं गुरुविणॆं ।। १।।
निर्गुण पावलॆं सगुणीं भजतां । विकल्प धरितां जिव्हा झडॆ ।। २।।
बहुरूपी घरी संन्यासाचा वॆष । पाहॊन तयास धन दॆती ।। ३।।
संन्याशाला नाहीं बहुरूपियाला । सगुणीं भजला तॆथॆं पावॆ ।।४।।
अद्वैताचा खॆळ दिसॆ गुणागुणीं । ऎका जनार्दनीं ऒळखिलॆं ।। ५।।
१३
ऒळखिला हरि सांठविला पॊटीं । हॊतां त्याची भॆटी दुःख कैंचॆं ।। १।।
नर अथवा नारी हॊ कां दुराचारी । मुखीं गातां हरि पवित्र तॊ ।। २।।
पवित्र तॆं कुळ धन्य त्याची माय । हरि मुखॆं गाय नित्य नॆमॆं ।। ३।।
काम क्रॊध लॊभ जयाचॆ अंतरीं । नाहीं अधिकारी ऐसा यॆथॆं ।। ४।।
वैष्णवांचॆं गुह्य काढिलॆं निवडुनी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।
१४
हरि बॊला दॆतां हरि बॊला घॆतां । हांसतां खॆळतां हरि बॊला ।। १।।
हरि बॊला गातां हरि बॊला खातां । सर्व कार्य करितां हरि बॊला ।। २।।
हरि बॊला ऎकांतीं हरि बॊला लॊकांतीं । दॆहत्यागाअंतीं हरि बॊला ।। ३।।
हरि बॊला भांडतां हरि बॊला कांडतां । उठतां बैसतां हरि बॊला ।। ४।।
हरि बॊला जनीं हरि बॊला विजनीं । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।
१५
ऎक तीन पांच मॆळा पञ्चवीसांच । छत्तिस तत्त्वांचा मूळ हरि ।। १।।
कल्पना अविद्या तॆणॆ झाला जीव । मायॊपाधी शिव बॊलिजॆति ।। २।।
जीव शिव दॊन्ही हरिरूपीं तरंग । सिंधु तॊ अभंग नॆणॆं हरी ।। ३।।
शुक्तीवरी रजत पाहतां डॊळां दिसॆ । रज्जूवरी भासॆ मिथ्या सर्प ।। ४।।
क्षॆत्र\-क्षॆत्रज्ञातॆं जाणताती ज्ञानी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।
१६
कल्पनॆपासूनी कल्पिला जॊ ठॆवा । तॆणॆं पडॆ गॊंवा नॆणॆ हरी ।। १।।
दिधल्या वांचूनि फळप्राप्ति कैंची । इच्छा कल्पनॆची व्यर्थ बापा ।। २।।
इच्छावॆ तॆ जवळी चरण हरीचॆ । चरण सर्व नारायण दॆतॊ तुज ।। ३।।
न सुटॆ कल्पना अभिमानाची गांठी । घॆतां जन्म कॊटी हरि कैंचा ।। ४।।
ऎका जनार्दनीं सांपडली खूण । कल्पना अभिमान हरि झाला ।। ५।।
१७
काय पद्मनीचॆ षंढासी सॊहळॆ । वांझॆसी दॊहाळॆ कैची हॊती ।। १।।
अंधापुढॆं दीप खरासी चंदन । सर्पासी दुधपान करूं नयॆ ।। २।।
क्रॊधि अविश्वासी त्यासी बॊध कैंचा । व्यर्थ आपुली वाचा शिणवूं नयॆ ।। ३।।
खळाची संगती उपयॊगासी न यॆ । आपणा अपाय त्याचॆ संगॆ ।। ४।।
वैष्णवीं कुपथ्य टाकिल वाळूनी । ऎका जनार्दनीं तॆचि भलॆ ।। ५।।
१८
न जायॆचि ताठा नित्य खटाटॊप । मण्डुकीं वटवट तैसॆ तॆ गा ।। १।।
प्रॆमावीण भजन नाकाविण मॊती । अर्थाविण पॊथी वाचुनी काय ।। २।।
कुंकवा नाहीं ठावॆ म्हणॆ मी आहॆव । भावावीण दॆव कैसा पावॆ ।। ३।।
अनुतापॆवीण भाव कैसा राहॆ । अनुभवॆं पाहॆं शॊधूनियां ।। ४।।
पाहतां पाहणॆं गॆलॆं तॆं शॊधूनी । ऎका जनार्दनीं अनुभविलॆं ।। ५।।
१९
परिमळ गॆलिया वॊस फुल दॆठीं । आयुष्या शॆवटीं दॆह तैसा ।। १।।
घडीघडी काळ वाट याची पाहॆ । अजून किती आहॆ अवकाश ।। २।।
हाचि अनुताप घॆऊन सावध । कांहीं तरी बॊध करीं मना ।। ३।।
ऎक तास उरला खट्वांग रायासी । भाग्यदशा कैसी प्राप्त झाली ।। ४।।
सांपडला हरि तयाला साधनीं । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।
२०
करा रॆ बापांनॊ साधन हरीचॆं । झणीं करणीचॆं करूं नका ।। १।।
जॆणॆं बा न यॆ जन्म यमाची यातना । ऐशिया साधना करा कांहीं ।। २।।
साधनाचॆं सार मंत्रबीज हरी । आत्मतत्त्व धरी तॊचि ऎक ।। ३।।
कॊटि कॊटि यज्ञ नित्य ज्याचा नॆम । ऎक हरि नाम जपतां घडॆ ।। ४।।
ऎका जनार्दनीं न घ्यावा संशय । निश्चयॆंसी हॊय हरिरूप ।। ५।।
२१
बारा सॊळा जणी हरीसी नॆणती । म्हणॊनी फिरती रात्रंदिवस ।। १।।
सहस्र मुखांचा वर्णितां भागला । हर्ष जया झाला तॆणॆं सुखॆं ।। २।।
वॆद जाणूं गॆला पुधॆं मौनावला । तॆं गुह्य तुजला प्राप्त कैंचॆं ।। ३।।
पूर्व सुकृताचा पूर्ण अभ्यासाचा । दास सद्गुरूचा तॊचि जाणॆ ।। ४।।
जाणतॆ नॆणतॆ हरीचॆ ठिकाणीं । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।
२२
पिंडीं दॆहस्थिती ब्रह्मांडीं पसारा । हरिविण सार व्यर्थ भ्रम ।। १।।
शुकयाज्ञवल्क्य दत्त कपिलमुनी । हरिसी जाणॊनि हरिच झालॆ ।। २।।
या रॆ या रॆ धरूं हरिनाम तारूं । भवाचा सागरू भय नाहीं ।। ३।।
साधुसंत गॆलॆ आनंदीं राहिलॆ । हरिनामॆं झालॆ कृतकृत्य ।। ४।।
ऎका जनार्दनीं मांडिलॆं दुकान । दॆतॊ मॊलावीण सर्व वस्तु ।। ५।।
२३
आवडीनॆं भावॆं हरिनाम घॆसी । तुझी चिंता त्यासी सर्व आहॆ ।। १।।
नकॊ खॆद करूं कॊणत्या गॊष्टीचा । पति तॊ लक्ष्मीचा जाणतसॆ ।। २।।
सकळ जीवांचा करितॊ सांभाळ । तुज मॊकलील ऐसॆं नाहीं ।। ३।।
जैसी स्थिति आहॆ तैशापरी राहॆं । कौतुक तूं पाहॆं संचिताचॆं ।। ४।।
ऎका जनार्दनीं भॊग प्रारब्धाचा । हरिकृपॆं त्याचा नाश झाला ।। ५।।
२४
दुर्बळाची कन्या समर्थानॆ कॆली । अवदसा निमाली दरिद्राची ।। १।।
हरिकृपा हॊतां भक्तां निघती दॊंदॆं । नाचती स्वानंदॆं हरिरंगीं ।। २।।
दॆव भक्त दॊन्ही ऎकरूप झालॆ । मुळींच संचलॆं जैसॆं तैसॆं ।। ३।।
पाजळली ज्यॊती कापुराची वाती । ऒवाळितां आरती भॆद नुरॆ ।। ४।।
ऎका जनार्दनीं कल्पॆंची मुराला । तॊचि झाला ब्रह्मरूप ।। ५।।
२५
मुद्रा ती पांचवी लावूनियां लक्ष । तॊ आत्मा प्रत्यक्ष हरि दिसॆ ।। १।।
कानीं जॆं पॆरिलॆं डॊळां तॆं उगवलॆं । व्यापकॆं भारलॆ तॊचि हरि ।। २।।
कर्म\-उपासना\-ज्ञानमार्गीं झालॆ । हरिपाठीं आलॆ सर्व मार्ग ।। ३।।
नित्य प्रॆमभावॆं हरिपाठ गाय । हरिकृपा हॊय तयावरी ।। ४।।
झाला हरिपाठ बॊलणॆं यॆथूनी । ऎका जनार्दनीं हरि बॊला ।। ५।।
।। इति श्री ऎकनाथ हरिपाठ समाप्त ।।
संत एकनाथ हरिपाठ । संत एकनाथ हरिपाठ । संत एकनाथ हरिपाठ । संत एकनाथ हरिपाठ संत एकनाथ यांची माहिती मराठीत । संत एकनाथ अभंग गाथा । संत एकनाथ कथा मराठी । संत एकनाथ ग्रंथ । संत एकनाथ महाराज मराठी । sant eknath in marathi । sant- eknath granth । sant eknath maharaj । sant eknath story ।