Skip to content
आन साधनें सायास – संत चोखामेळा अभंग – ६१
साधनें सायास ।
कांहीं न करीं आयास नामाचाचि उल्हास ।
ह्रदयीं वास असावा ॥१॥
हेचि मागतसे देवा ।
हीच माझी भोळी सेवा ।
पायांसी केशवा ।
हाचि हेवा मानसीं ॥२॥
जन्म देई संताघरीं ।
उच्छिष्टाचा अधिकारी ।
आणिक दुजी थोरी ।
दारीं परवरी लोळेन ॥३॥
नका मोकलूं दातारा ।
विनंती माझी अवधारा ।
अहो रुक्मादेवीवरा ।
आवरा पसारा चोखा म्हणे ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
आन साधनें सायास – संत चोखामेळा अभंग – ६१
