आल्हादपण काय सांगशी देवा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३३५
आल्हादपण काय सांगशी देवा ।
मन बैसें भावा तैसें करी ॥१॥
हा घोडा हा राऊत करुनि दाखवा ।
मग पदीं बैसवा ब्रह्माचिये ॥२॥
मी डोलेन आनंदे तुमचेनि प्रसादें ।
रत्न जेंवि अंधें देखियेले ॥३॥
करा तत्त्वीं सौरसु म्हणे निवृत्तिदासु ।
जेथें रात्री दिवसु अथिचिना ॥४॥
अर्थ:-
नसत्या ब्रह्मानंदाच्या गोष्टी देवाला काय सांगतोस अनन्यभावाने मन ठिकाणी वसेल असे कर. नुसत्या शौर्याच्या गोष्टी सांगत बसण्यापेक्षा हा वा आणि त्याच्यावर बसणारा हा घोडा व बसणारा स्वार असे करुन दाखव. म्हणजे मी मायेला जिंकले आहे असे नुसते तोंडाने बोलू नको तर ही माया मिथ्या आहे आणि तिचे अधिष्ठान सत्य आहे असे समजून घे. आणि मग मनाला ब्रह्मपदी बसव. अशी स्थिती झालेली मी तुमच्या प्रसादाने पाहिली. म्हणजे आनंदाने डोलेन. ही स्थिती मला लाभली म्हणजे आंधळ्याने रत्न पाहिलेवअसे होईल. ज्या परमात्म्याच्या ठिकाणी ज्ञान व अज्ञान दोन्ही धर्म नाहीत अशा ज्ञानस्वरुप परमात्म्याच्या ठिकाणी माझे प्रेम वसेल असे कर. असे माऊली सांगतात.
आल्हादपण काय सांगशी देवा – संत ज्ञानेश्वर महाराज अभंग ३३५
संत ज्ञानेश्वर अँप डाउनलोड करा.
