दुर्योधना मारी – संत जनाबाई अभंग – २६
दुर्योधना मारी ।
पांडवासी रक्षी हरी ॥१॥
पांडवा वनवासीं जाये ।
तयापाठीं देव आहे ॥२॥
उणें न पडे तयांचें ।
काम पुरवी हो मनाचे ॥३॥
जनी म्हणे विदुराच्या ।
कण्या भक्षी हो प्रीतीच्या ॥४॥
दुर्योधना मारी ।
पांडवासी रक्षी हरी ॥१॥
पांडवा वनवासीं जाये ।
तयापाठीं देव आहे ॥२॥
उणें न पडे तयांचें ।
काम पुरवी हो मनाचे ॥३॥
जनी म्हणे विदुराच्या ।
कण्या भक्षी हो प्रीतीच्या ॥४॥