भक्तीसाठीं याति नाहीं – संत जनाबाई अभंग – २८
भक्तीसाठीं याति नाहीं ।
नाहीं तयासी ते सोई ॥१॥
रोहिदास तो चांभार ।
त्याचा करी कारभार ॥२॥
जो कां भक्त यातिहीन ।
देव करी त्याचा मान ॥३॥
त्यासी भक्ताचा आधार ।
चाट पाहे निरंतर ॥४॥
जनी म्हणे भक्तासाठीं ।
विठो सदा गोण्या लोटी ॥५॥