Skip to content
कनवाळ कृपाळ – संत कान्होबा अभंग – १७
कनवाळ कृपाळ । उदार दयाळ मायाळ ।
म्हणवितोसी परि केवळ । गळेकाटु दिसतोसी ॥१॥
काय केलें होतें आम्हीं । सांग तुझें एक ये जन्मीं ।
जालासी जो स्वामी । एवढी सत्ता करावया ॥२॥
भलेपणाचा पवाडा । बरा दाविला रोकडा ।
करूनी बंधु वेडा । जोडा माझा विखंडिला ॥३॥
तुकया बंधु म्हणे भला । कैसें म्हणताती तुजला ।
जीव आमुचा नेला । अंत पाहिला कांहीं तरी ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
कनवाळ कृपाळ – संत कान्होबा अभंग – १७
