वरिले उपरि उभे राहुन हरि – संत माणकोजी बोधले अभंग
वरिले उपरि उभे राहुन हरि ।
वेणु वाजवी नाना परि रे कान्हया ॥१॥
पवयाचा नाद गोपिंकाचे कानी ।
तयामाजी धन्य रखमाई रे कान्हया ॥ २॥
प्रती आगळी तरीच जवळी ।
करी धरिली गोपाळी रे कान्हया ॥३॥
भावार्थ मोठा तरीच वाटा ।
अर्धांगी शोभे रखमाई रे कान्हया ॥४॥
सकळा मिळोनि प्रीतिया लाविती ।
रखुमाईचा पती रे कान्हया ॥५॥
अवघी मिळेनी बेदाद झाला ।
रखुमाईने अंती नेला रे कान्हया ॥६॥
साही आती अठरा चारी ह्या भांडती ।
न कळे तयाची कोण गती रे कान्हा ॥७॥
बोधला म्हणे रखुमाई ।
कृपाळु जाली आम्हा पाही रे कान्हया ॥८॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.