ब्रह्मीहून चंचले – संत शेख महंमद अभंग
ब्रह्मीहून चंचले । त्या प्रयत्न न चले ।
मुरडिती सिनले । साधुसंत ॥१॥
मुरडितां मुरडे नाधेति त्या आघाटि ।
पाडति आव्हांटि । चौऱ्यासिस ॥२॥
धरूनिया बिज उगवति पडति ।
जन्म मरण सुति । फेरा त्यांला ॥३॥
भाजीलीयां बिज मग वे उगवेना ।
म्हणोनि धरि जना साधु संग ॥४॥
सदगुरुचे संगति होय ब्रह्म प्राप्ति ।
सेख महमद पाई प्रीति पद्मनामा ॥५॥