संतचरण धुळी – संत सोपानदेव अभंग
संतचरण धुळी । लागो कानीडोळी ।
तेणे भूमंडळी । होईन सरता ॥१॥
सार्यांचे जे सार । रात्रंदिन घर ।
विठ्ठल उच्चारी । करीन मी ॥२॥
सदा भक्तीचिया काजा । मन हे वारीन ।
अखंड उद्धरीन । जैसी देखा ॥३॥
जीवशिव दोन्ही । येकामेळें नांदेन ।
मग वैकुंठी होईन । चतुर्भुज ॥४॥
या सुखाचा सार । न पातिते मूर्ख ।
म्हणऊनि जन्म दुःख । भोगिताती ॥५॥
सोपान म्हणे हा । मार्ग सोपा देखा ।
आम्ही जन्म मरणा दुःखा । अंतरलो ॥६॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
संत सोपानदेव अँप डाउनलोड करा.
