ज्या काणें वेद श्रुति अनुवादिती । तो हा रमापती पंढरीये ॥१॥ सुखाचें ठेवणें क्षीरसागर निवासी । तो हा पंढरीसी उभा विटे ॥२॥ भाविकाकारणें उभवोनी हात । उदारपणें देत भक्ति-मुक्ति ॥३॥ न पाहे उंच नीच याती कुळ । स्त्री क्षूद्र चांडाळ सरते पायीं ॥४॥ चोखा म्हणे ऐसा भावाचा भुकेला । म्हणोनियां स्थिरावला भीमातटीं॥५॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
