पोई अव्हेरितां राय – संत जनाबाई अभंग – २३३
पोई अव्हेरितां राय ।
मागें ऋषि धांवताहे ॥१॥
धन्य धन्यरे नरेंद्रा ।
हातीं धरी हरिश्चंद्रा ॥२॥
उष्ण न ध्यानीं कहार ।
मार्गी श्रम झाला फार ॥३॥
करा आश्रम पुण्यता ।
आम्हां घडों द्यावें तीर्था ॥४॥
येथें केलिया आराम ।
व्यर्थ जाती वांयां श्रम ॥५॥
क्रमा चार दिवस ।
पहा पोईचा हा वास ॥६॥
द्यावी आम्हां सर्व जोडी ।
कृपा कराल ती थोडी ॥७॥
करा आनंदें भोजन ।
सुवासित उदकपान ॥८॥
म्हणे जावें आश्रमाला ।
पुढें पंथासी लागला॥९॥
त्राहें त्राहेंरे जगदीशा ।
सत्त्व रक्षिसील कैसा ॥१०॥
ऐसा छळक हा ऋषि ।
नेणों पार कैसा नेशी ॥११॥
आमची चिंता तुजला हरी ।
जनी म्हणे कृपा करी ॥१२॥