ऋषि आश्रमा येउनी – संत जनाबाई अभंग – २३४
ऋषि आश्रमा येउनी ।
येतां देखे ताराराणी ॥१॥
भाव करुनि तात्काळ ।
कैसा निर्मिला नृपाळ ॥२॥
येऊनि आश्रमासी पाहे ।
डोळां देखियेला राय ॥३॥
शुद्ध सुमन सेजे नीरा ।
वालिताती विंझणवारा ॥४॥
सुगंध चंदन चर्चिती ।
नानापरींच्या उटया देती ॥५॥
रत्नखचिताची झारी ।
राय घेऊनियां करीं ॥६॥
करी आनंदें प्राशन ।
पुढें दिव्यान्न भोजन ॥७॥
ऐसें करितां अवलोकन ।
राजा पाहे शामवदन ॥८॥
नव्हे तोंचि कैसें झालें ।
सूर्या अंधत्व आलें ॥९॥
पुष्पभार शेषावरी ।
कैसा आजि झाला भारी ॥१०॥
ध्रुव मेरु गजबजिला ।
तैसी परी झाली रायाला ॥११॥
जोडोनियां करपद्मा ।
म्हणे बरी केली सीमा ॥१२॥
ऐसें होतें जरी मनीं ।
तरी कां राज्य दिलें दानीं ॥१३॥
बुद्धि भविष्यानुसार ।
मी तों आहे येथें स्थिर ॥१४॥
म्हणोनियां पुढें जाय ।
अव्हेरिलें धर्मपोय ॥१५॥
मार्गी देखियेलें राया ।
जनी म्हणे लागे पायां ॥१६॥