येरीकडे ताराराणी – संत जनाबाई अभंग – २३८
येरीकडे ताराराणी ।
द्विजा घरीं वाहे पाणी ॥१॥
छिद्र पाडोनी रांजणा ।
पाणी त्यामध्यें थारेना ॥२॥
नानापरीचें गांजणें ।
देती गाळी हो प्रदानें ॥३॥
पाणी वाहणें कीं खेळा ।
होऊं आली सांजवेळा ॥४॥
काळ कौशिक ब्राम्हणें ।
नित्य अग्निहोत्र करणें ॥५॥
रोहिदासा आज्ञा करी ।
समिधा आणाव्या झडकरी ॥६॥
संगें घेऊनियां गडी ।
वना चालिला तांतडी ॥७॥
धरुनियां सर्पवेष ।
रोहिदासा केला दंश ॥८॥
येउनी सांगती मातेस ।
सर्पें खादलें पुत्रास ॥९॥
गेला चंद्र उतरोनी ।
दिसे जैसी म्लान वदनी ॥१०॥
करुणा आली ब्राम्हणासी ।
जाय सांभाळीं पुत्रासी ॥११॥
रडे मोकलोनी धाय ।
म्हणे आतां मी करुं काय ॥१२॥
काय करूं आतां कैसें ।
कोठें गेलें हो पाडस ॥१३॥
प्राण राहिला संकटीं ।
करा पाडसाची भेटी ॥१४॥
निबिड अंधार काळोख ।
दीर्घस्वरें मारी हांक ॥१५॥
ठेंचा पायीं अडखळत ।
पुढें पायासी लागत ॥१६॥
बाळ कवळोनी हात ।
जनी म्हणे शंख करीत ॥१७॥