बाई मी लिहिणें शिकलें - संत जनाबाई अभंग - ११४

शेष बाणातें पुसत – संत जनाबाई अभंग – २६६

शेष बाणातें पुसत – संत जनाबाई अभंग – २६६


शेष बाणातें पुसत ।
कोणे काजा आला येथ ॥१॥
बाण करी अहाकार ।
मुखें पडलीया धूर ॥२॥
वृक्ष पाडी हो मक्षिका ।
तैसें येथें झालें देखा ॥३॥
काय शिखंडीचे बाण ।
करिती भीष्माचें पतन ॥४॥
तेथें मागितलें पाणी ।
म्हणे नामयाची जनी ॥५॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

शेष बाणातें पुसत – संत जनाबाई अभंग – २६६

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *