निराकारींचें नाणें – संत जनाबाई अभंग – २७९
निराकारींचें नाणें ।
शुद्ध ब्रह्मींचें ठेवणें ॥१॥
प्रयत्नें काढिलें बाहेरी ।
संतसाधु सवदागरीं ॥२॥
व्यास वसिष्ठ नारद मुनी ।
टांकसाळ घातली त्यांनीं ॥३॥
उद्धव अक्रूर स्वच्छंदीं ।
त्यांनीं आटविली चांदी ॥४॥
केशव नामयाचा शिक्का ।
हारप चाले तिन्ही लोकां ॥५॥
पारख नामयाची जनी ।
वरती विठोबाची निशाणी ॥६॥