बाई मी लिहिणें शिकलें - संत जनाबाई अभंग - ११४

कां गे निष्‍ठुर झालीसी – संत जनाबाई अभंग – ३४७

कां गे निष्‍ठुर झालीसी – संत जनाबाई अभंग – ३४७


कां गे निष्‍ठुर झालीसी ।
मुक्या बाळातें सांडिसी ॥१॥
तुज वांचोनिया माये ।
जीव माझा जावों पाहे ॥२॥
मी वत्स माझी माय ।
नये आतां करुं काय ॥३॥
प्राण धरियेला कंठीं ।
जनी ह्मणे देंई भेटी ॥४॥


राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.

कां गे निष्‍ठुर झालीसी – संत जनाबाई अभंग – ३४७

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *