एके दिवशीं वाडियांत – संत जनाबाई अभंग – ४०
एके दिवशीं वाडियांत ।
देव आले अवचित ॥१॥
अवघीं पायांस लागली ।
देवें त्यांवरी कृपा केली ॥२॥
बाहेर कामासी गुंतल्यें ।
देवें मजला विचारिलें ॥३॥
बाहेर आहेस वो बोलती ।
देव मजला हाटकिती ॥४॥
हात धुऊनि जवळ गेल्यें ।
कोण गे जनी हांसून बोले ॥५॥