ज्याचा सखा हरी – संत जनाबाई अभंग – ९
ज्याचा सखा हरी ।
त्यावरी विश्व कृपा करी ॥१॥
उणें पडों नेदी त्याचें ।
वारें सोसी आघाताचें ॥२॥
तयावीण क्षणभरी ।
कदा आपण नव्हे दुरी ॥३॥
आंगा आपुले ओढोनी ।
त्याला राखे जो निर्वाणीं ॥४॥
ऐसा अंकित भक्तांसी ।
ह्मणे नामयाची दासी ॥५॥