राजयोगेंवीण न कळे – संत जनार्दन स्वामी अभंग – ३
राजयोगेंवीण न कळे ब्राह्मज्ञानें ।
प्रमाणें अनुमानें मेलियांही ॥१॥
पाहोनियां ग्रंथ केलिया ते खुण ।
न लमें दिल्या प्राण अनंतजन्में ॥२॥
व्रते तपें नेम केलियां पठण ।
प्रतिमा पाषाण पुजिलियां ॥३॥
न लभे जनघमें मत अभिमानें ।
तीर्थ उद्यापनें लक्षकोटी ॥४॥
पढों नये ग्रंथ त्यागावा कुळधर्म ।
न घ्यावें जनकर्म उदाहरण ॥५॥
सेवावें उच्छिष्ठ निर्माल्य गुरुतीर्थ ।
ऐको नये मात कवणांची ॥६॥
न करतां ग्रहण सेवों नये काहीं ।
अर्पावें सकळही श्रीगुरुसी ॥७॥
मानों नयें विटाळ राहों भलतें स्थिती ।
स्पशें दग्ध होती पापें सर्व ॥८॥
जोडती ते मेरू पुण्याचें अगणीत ।
पावन समस्त श्रीगुरुचेनी ॥९॥
दर्शन पूजन गुरुशेषेंवीण ।
सेवन ग्रहण पातकची ॥१०॥
गुरुच्या अमक्तांचें वर्जावें दर्शन ।
निश्चयें पतन तयासंगें ॥११॥
पाहों नये शास्तरें पुराणें चरित्रें ।
करावीं गुरुशास्त्रें पठण नित्य ॥१२॥
नलगे स्मार्त शैव वैष्णवादि मत ।
मेदाभेद व्यर्थ तर्कवाद ॥१३॥
संती सांगितलें तेचि आचरावें ।
व्हावें निज वैष्णवे ज्ञानें निज ॥१४॥
घेवों नयें तर्क दोषादि कल्पना ।
विचार वल्गना वाद शंका ॥१५॥
असो मलतैसे निंद्यही का नीच ।
परी योग्य तेंच करावयां ॥१६॥
श्रीगुरुंचे दास जगीं म्हणवावें ।
नाडले थोर थोर गर्वे अभिमानें ॥१७॥
म्हणें जनार्दन हे तें व्यर्थ आटी ।
उघडी भ्रमताटी एकनाथा ॥१८॥
वरील अभांगाचा अर्थ तुमच्या शब्दामध्ये खाली कमेंट बॉक्समध्ये टाका.