जयदेव जयदेव जय विश्वंभरा – संत माणकोजी बोधले अभंग
जयदेव जयदेव जय विश्वंभरा । दर्शन व्यापक तुजविण नाही दुसरा ।
तारक मारक हरि तू भक्तांचा सोयरा । आरती ओवाळू तुज परात्परा ॥१॥
विश्व व्यापक तो हा विश्वाचे ठायी । प्रकृतीवेगळा अससी विदेही ।
देहीचा चालक तू खेळविता पाही । तुजवाचुनी आणिक कोणीही नाही ॥२॥
नावरुप तुज याती नाकुळ । ब्रह्मांडनायक तू व्यापक सकळ ।
कीडा कीटक मुंगी सर्वांचे मूळ । अभक्तासी काय भक्त गोपाळ ॥३॥
साधु संत जन ज ध्याती सकळ । जया जैसा भाव त्या तैसा गोपाळ ।
जाणिव कृपाळू संचिताचे मूळ । संचितावेगळे कैचे ते फळ ॥४॥
माता पिता बंधु तूची सकळ । कन्यापुत्र अखंड तूची केवळ ।
भक्त भाविक जन तुज ध्यानी सकळ । इतरांसी न कळे बा भ्रांतीचे मुळ ॥५॥
बोधला म्हणे शरण मी आता । अखंड निजाध्यास हरिगुण गाता।
हृदयी प्रकाश तुझा समयी । तुज वाचोनी आण नेणे सर्वथा ॥६॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.