तुझीया भेटीला जीव माझा तळमळी – संत माणकोजी बोधले अभंग
तुझीया भेटीला जीव माझा तळमळी ।
केधवा वनमाळी येईल घरा ॥१॥
येई गा बा हरि माझ्या प्राणनाथा ।
जीव जाईल आता करु काय ॥ २ ॥
माझिया देहीचा बैसकार केला ।
का रे नाही आला विठोबा माझा ॥३॥
येई गा कृपानिधी बैस माझ्या घरि ।
तुज आता नाही उरी संसाराची ॥४॥
हळुच तुज बुध्दी बैसविन घरि ।
तुज म्हणे अवतारी जाऊ नेदी ॥५॥
बोधला म्हणे देवा कोण माझा केवा ।
आता येऊन द्यावा प्रेमपान्हा ॥६॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.