माझे मस्तक तुझया – संत निळोबाराय अभंग – ५९६
माझे मस्तक तुझया पायीं ।
ऐसें करी गा विठाबाई ॥१॥
अहर्निशीं तुझें ध्यान ।
मुखें नामसंकीर्तन ॥२॥
ह्रदयीं वसावें येऊन ।
करीं माझें समाधान ॥३॥
निळा म्हणे हे वासना ।
माझी पुरवीं नारायणा ॥४॥
माझे मस्तक तुझया पायीं ।
ऐसें करी गा विठाबाई ॥१॥
अहर्निशीं तुझें ध्यान ।
मुखें नामसंकीर्तन ॥२॥
ह्रदयीं वसावें येऊन ।
करीं माझें समाधान ॥३॥
निळा म्हणे हे वासना ।
माझी पुरवीं नारायणा ॥४॥