आठवला तो माझिये मनीं – संत निळोबाराय अभंग – ८५१
आठवला तो माझिये मनीं ।
कटीं कर दोन्ही वसविता ॥१॥
न गमे दिवस न गमे राती ।
लागते खंती फुटे ॥२॥
जीवही होतो कासावीस ।
कैं तें रुप देखेन ॥३॥
निळा म्हणे भेटवा आतां ।
ठेवितों माथ चरणवरीं ॥४॥
आठवला तो माझिये मनीं ।
कटीं कर दोन्ही वसविता ॥१॥
न गमे दिवस न गमे राती ।
लागते खंती फुटे ॥२॥
जीवही होतो कासावीस ।
कैं तें रुप देखेन ॥३॥
निळा म्हणे भेटवा आतां ।
ठेवितों माथ चरणवरीं ॥४॥