तेंही नव्हे जें करितां कांहीं – संत तुकाराम अभंग – 348
तेंही नव्हे जें करितां कांहीं ।
ध्यातां ध्यायीं तेंही नव्हे ॥१॥
तें ही नव्हे जें जाणवी जना ।
वाटे मना तेंही नव्हे ॥ध्रु.॥
त्रास मानिजे कांटाळा ।
अशुभ वाचाळा तेंही नव्हे ॥२॥
तेंही नव्हे जें भोंवतें भोंवे ।
नागवें धांवे तेंही नव्हे ॥३॥
तुका म्हणे एकचि आहे ।
सहजिं पाहें सहज ॥४॥
अर्थ
तू जे काही करशील ती भक्ती नाही आणि ज्याचे ध्यान करत आहेस त्यातही भक्ती नाही कारण भक्ती करशील तर त्यात कर्तेपणा आणि ध्यान करशील तर त्यामध्ये ध्याता हा अहंकार उत्पन्न होतो.लोकांना ब्रम्‍हज्ञान सांगणे हि भक्ती नाही आणि मानाने तूला ज्याप्रमाणे वाटेल त्या प्रमाणे भक्ती करणे ही भक्ती खरी नाही.लोकांना त्रासून कांटाळणे व अशुभ बडबड करणे ही भक्ती नाही.पृथ्वीला प्रदक्षिणा घालणे किंवा नागवे फिरणे यालाही भक्ती म्हणत नाही.तुकाराम महाराज म्हणतात भक्तीचे एकच लक्षण आहे ते म्हणजे तू कोणतेही कर्म कर पण त्या कर्माकडे तू अभिमानाने नाही तर सहजतेने लक्ष देऊन पहा.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
झाड कल्पतरू – संत तुकाराम अभंग
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
