करील तें काय नव्हे विश्वंभर – संत तुकाराम अभंग – 1671
करील तें काय नव्हे विश्वंभर । सेवका दरिद्र लाज नाहीं ॥१॥
मजपासूनि हें पडिलें अंतर । काय तो अव्हेर करूं जाणे ॥ध्रु.॥
नामाच्या चिंतनें नासी गर्भवास । नेदी करूं आस आणिकांची ॥२॥
तुका म्हणे नेणों किती वांयां गेले । तयां उद्धरिलें पांडुरंगें ॥३॥
अर्थ
विश्वंभराने ठाणले तर काय करणे त्याच्यासाठी अशक्य आहे तो सर्व काही करू शकतो असे असले तरी आपल्या सेवकाची सेवा किती दिन म्हणजे सेवकाने जी सेवा केली पाहिजे त्या मानाने आपण केलेली सेवा अतिशय कमी आहे तरीदेखील याविषयी तो लाज बाळगत नाही. असेच प्रत्येक सेवकाने आपल्या मनाशी म्हटले पाहिजे आणि आपल्याकडूनच हरीच्या सेवेत काहीतरी कमी पडले असेल, नाही तर हरीने आपला अव्हेर केला असता काय असा विचार केला पाहिजे. हरीचे नाम चिंतन केले कि, हरी आपल्याला जन्म मरण घेऊ देत नाही विश्वंभर इतर कोणत्याही गोष्टीची अपेक्षा आपल्याला करू देत नाही. तुकाराम महाराज म्हणतात असे कितीतरी पापी होते की त्यांची गणती ही करणे अवघड होते परंतु केवळ नामचिंतने त्यांचा उद्धार देवाने केला.
वाचा : सार्थ तुकाराम गाथा
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
