Skip to content
मज तो नवल – संत चोखामेळा अभंग – २१
मज तो नवल वाटतसे जीवी ।
आपुली पदवी विसरले ॥१॥
कवणिया सुखा परब्रम्हा भुललें ।
गुंतोनी राहिलें भक्तभाके ॥२॥
निर्गुण होतें तें सगुण पैं झालें ।
विसरोनी गेलें आपआपणा ॥३॥
चोखा म्हणे ऐसा भक्तांचा कृपाळ ।
दीनांचा दय़ाळ पंढरीये ॥४॥
राम कृष्ण हरी आपणास या अभंगाचा अर्थ माहित असेल तर खालील कंमेंट बॉक्स मध्ये कळवा.
मज तो नवल – संत चोखामेळा अभंग – २१
