ऋषि अंगणीं कामिनी – संत जनाबाई अभंग – २२४
ऋषि अंगणीं कामिनी ।
लोळती येउनी दोघीजणी ॥१॥
तुम्हा दिला कोणें त्रास ।
त्याचा करीन मी ग्रास ॥२॥
आम्ही बोलिलों रायासी ।
घेत नाहीं उचितासी ॥३॥
ऐसें बोलतां वचन ।
राव कोपला दारुण ॥४॥
केलें प्रधानें ताडण ।
बाहेर घातलें मारुन ॥५॥
त्यांच्या परिसोनी बोला ।
विश्वामित्र कोपें आला ॥६॥
म्हणे रायासी अधमा ।
माझी प्रताप महिमा ॥७॥
वसिष्ठाच्या पडिभारें ।
मातलासी द्रव्यें थोरें ॥८॥
निर्वैर श्वापदांसी ।
कांरे मारिलें तयासी ॥९॥
वधूनियां शेवटीं त्यासी ।
मारियेल्या तापस दासी ॥१०॥
पुढें रसाळ आहे कथा ।
निद्रा लागेल नृपनाथा ॥११॥
स्वप्नीं मागेल दानासी ।
म्हणे नामयाची दासी ॥१२॥