आशाबध्दा नाहीं मान – संत निळोबाराय अभंग – ९९१
आशाबध्दा नाहीं मान ।
बहुत सन्मान नैराश्या ॥१॥
याचिलागीं विचार करा ।
हित तें धरा मानसीं ॥२॥
भजतां देवा देवचि होती ।
विस्मरणें जात अध:पाता ॥३॥
निळा म्हणे ममता बाधी ।
नित्य समाधी नि:संगा ॥४॥
आशाबध्दा नाहीं मान ।
बहुत सन्मान नैराश्या ॥१॥
याचिलागीं विचार करा ।
हित तें धरा मानसीं ॥२॥
भजतां देवा देवचि होती ।
विस्मरणें जात अध:पाता ॥३॥
निळा म्हणे ममता बाधी ।
नित्य समाधी नि:संगा ॥४॥