प्रेम देवाचें देणें – संत तुकाराम अभंग – 1156
प्रेम देवाचें देणें । देहभाव जाय जेणें । न धरावी मनें । शुद्धी देशकाळाची ॥१॥
मुक्त लज्जाविरहित । भाग्यवंत हरीभक्ती । जाले वोसंडत । नामकीर्तीपवाडे ॥ध्रु.॥
जोडी जाली अविनाश । जन्मोनि जाले हरीचे दास । त्यांस नव्हे गर्भवास । परब्रह्मीं सौरस ॥२॥
हे चि वाहाती संकल्प । पुण्यप्रसंगाचे जप । तुका म्हणे पाप । गांवीं नाहीं हरीजना ॥३॥
अर्थ
प्रेम देवाचे देणे आहे आणि प्रेमानेच माणसाचा देहभाव नाहीसा होतो. प्रेमाने देश कालाची देखील मनाला शुद्ध राहत नाही. ज्या हरी भक्तांच्या मनात प्रेम असते ते लज्जा विरहित असतात ,भाग्यवंत असतात. हरिनाम कीर्तीचे पोवाडे त्यांच्या ठिकाणी ओसंडून वाहत असते .हरिभक्त जन्माला येऊन हरीचे दास होतात आणि त्यामुळे त्यांना अविनाशी अशा पांडुरंगाची प्राप्ती होते. हरिभक्त हरी ची भक्ती करतात त्या कारणाने आणि परब्रम्ह त्यांच्याशी एकरूप होतात त्यामुळे त्यांना पुन्हा पुन्हा गर्भवास भोगावे लागत नाहीत. तुकाराम महाराज म्हणतात मी आता असाच संकल्प करतो की, माझ्या हातून सदा पुण्यकर्म घडो आणि माझ्या मुखातून सदा हरिनाम जप घडो ,असे संकल्प जे हरी भक्त करतात त्यांच्या गावी चुकून देखील पाप येत नाही.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
प्रेम देवाचें देणें – संत तुकाराम अभंग – 1156
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
