कवीश्वरांचा तो आम्हांसी – संत तुकाराम अभंग – 897
कवीश्वरांचा तो आम्हांसी विटाळ । प्रसाद वोंगळ चिवडिती ॥१॥
दंभाचे आवडी बहिरट अंधळे । सेवटासि काळें होईल तोंड ॥ध्रु.॥
सोन्यासेजारी तों लाखेची जतन । सतत ते गुण जैसे तैसे ॥२॥
सेव्य सेवकता न पडतां ठावी । तुका म्हणे गोवी पावती हीं ॥३॥
अर्थ
स्वार्था साठी किविता करणाऱ्यांचा तुकाराम महाराजांना राग येतो ते म्हणतात आम्हाला त्यांचा विटाळ आहे कारण असे जे कवी आहे ते दुसऱ्याचे काव्य चोरून काव्य करतात व ते काव्य त्यांनी केले असे भासवितात.दंभाची आवड असणाऱ्या बाहीरट मूर्ख व आंधळ्यांचे शेवटी तोंड काळेच होते.सोन्याच्या वस्तूंना लाखेच बंध असतो परंतु लाखेमुळे जरी सोन्याचे रक्षण होत असले तरी लाखेची मूळ जी स्तिती आहे ती तशीच राहते.तुकाराम महाराज म्हणतात जो पर्यंत आपल्याला स्वामी आणि सेवक या मधील फरक जो पर्यंत कळणार नाही तो पर्यंत आपल्याला बंधनातच राहावा लागेल.
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
कवीश्वरांचा तो आम्हांसी – संत तुकाराम अभंग – 897
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
