मोलाचें आयुष्य वेचतसे सेवे – सार्थ तुकाराम गाथा 1514
मोलाचें आयुष्य वेचतसे सेवे । नुगवतां गोवे खेद होतो ॥१॥
उगवूं आलेति तुह्मीं नारायणा । परिहार या सिणा निमिषांत ॥ध्रु.॥
लिगाडाचे मासी न्यायें जाली परी । उरली ते उरी नाहीं कांहीं ॥२॥
तुका म्हणे लाहो साधीं वाचाबळें । ओढियेलों काळें धांव घाला ॥३॥
अर्थ
देवा मोलाचे आयुष्य तुमच्या सेवेत खर्च होत आहे तरीही आमची भवसागरातून सुटका होत नाही याबद्दल खेद वाटतो. हे नारायणा तुम्ही जर मनापासून आमची भवसागरातून मुक्तता करण्याकरिता आलात तर आमचा एका क्षणात परिहार होईल. माझी अवस्था म्हणजे गुळाची चिटकलेल्या माशी प्रमाणे झाली आहे आता यात काही संशयच नाही. तुकाराम महाराज म्हणतात देवा तुम्हाला करुणा भाकणे करीता केवळ वाचेचे बळ उरले आहे त्यामुळे वाचेने तुम्हाला मी आळवित आहे देवा काळाने मला ओढले आहे तरी तुम्ही लवकर धाव घेऊन माझ्याकडे यावे.
वाचा : सार्थ तुकाराम गाथा
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
