संसारापासूनि कैसें सोडविशी – सार्थ तुकाराम गाथा 1568
संसारापासूनि कैसें सोडविशी । न कळे हृषीकेशी काय जालो ।करितां न सरे अधिक वाढ पाही ।
तृष्णा देशधडी केलों । भक्तीभजनभाव यांसी नाहीं ठाव । चरणीं तुझ्या अंतरलों।
मागें पुढें रीग न पुरे चि पाहातां । अवघा अवघीं वेष्टिलों ॥१॥
आतां माझी लाज राखें नारायणा । हीन दीन लीन याचकाची ।
करितां न कळे कांहीं असतील गुण दोष । करीं होळी संचिताची ॥ध्रु.॥
इंद्रियें द्वारें मन धांवे सैरे । नांगवे करितां चिंता कांही । हात पाय कान मुख लिंगस्थान ।
नेत्रद्वारें घ्राण पाहीं । जया जैसी सोय तया तैसें होय । क्षण एक स्थिर नाहीं ।
करिती तडातोडी ऐसी यांची खोडी । न चले माझें यास कांहीं ॥२॥
शरीरसंबंधु पुत्र पत्नी बंधु । धन लोभ मायावंते । जन लोकपाळ मैत्र हे सकळ ।
सोइरीं सज्जनें बहुतें । नाना कर्म डाय करिती उपाय । बुडावया घातपातें ।
तुका म्हणे हरी राखे भलत्या परी । आम्ही तुझीं शरणागतें ॥३॥
अर्थ
हे ऋषीकेशा या संसारापासून माझी सुटका केव्हा होईल ते मला काही कळत नाही. देवा या भवसागरात मी सुटका होण्यासाठी जो जो प्रयत्न करतोय तो तो मी अधिकच त्यात गुंतत चाललो आहे आणि विषय भोगाच्या आशेने मला देशोधडीला लावले आहे. देवा तुझ्याविषयी भक्तीभाव तुझे भजन हे तर माझ्या ठिकाणी नाहीये त्यामुळे मी तुझ्या चरणाला अंतरलो आहे. या भवसागरात मला अनेक उपाधींनी पूर्णपणे वेढले आहे मला पुढे मागे होण्यासाठी थोडीशीही जागा शिल्लक राहिली नाहीये. हे नारायणा आता तूच माझी लाज राख मी तर सर्व गोष्टींनी हीन आहे दीन आहे म्हणूनच मी तुझ्या ठिकाणी लीन झालो आहे. त्यामुळे देवा माझ्यासारख्या याचकाला आता काय करावे ते कळत नाही माझे काही .
वाचा : सार्थ तुकाराम गाथा
अभंग विडिओ स्वरूपात पहा .
संत तुकाराम अँप डाउनलोड करा.
